Manstu?

Horft um öxl árið 2020.

Manstu bláan opal

Manstu fótanuddtækið í sama lit

Manstu Húsið á sléttunni

Manstu Sunnudagshugvekjuna í sjónvarpinu

Manstu Bryndísi Schram og Ladda í Stundinni okkar

Manstu Prins Póló í gömlu umbúðunum

Manstu veginn um Öxnadalsheiðina áður en hann var lækkaður

Manstu sveitaböllin í Víkurröst og Ýdölum

Manstu Vigdísi forseta

Manstu fimmstafa símanúmerin, mitt var 33106

Manstu Sinalco og Tab

Manstu Foreldraröltið um helgar á Akureyri

Manstu Dynheima

Manstu hamborgarana á Krókeyrarstöðinni

Manstu veginn yfir Vaðlaheiði

Manstu ávísanaheftið

Manstu skyldusparnaðinum

Manstu leikfangaverslun Sigurðar Guðmundssonar

Manstu lakkrísreimarnar í Amaro

Manstu börn að leik áður en snjallsímar komu til sögunnar

Manstu útileikina Yfir, Eina krónu og Hlaupa í skarðið

Manstu Bjarna Fel  og augabrúnirnar hans í íþróttafréttunum

Manstu tíu lítra mjólkurkassana með rauða tappanum

Manstu þulurnar í sjónvarpinu

Manstu ávarp útvarpsstjóra á gamlárskvöld

Manstu sjoppuna í Vaglaskógi

Manstu jólakortin

Manstu íslenskar kvikmyndir þegar þær fjölluðu um galið fólk í sveitum og einhvern mann sem Egill Ólafsson lék

Manstu Akraborgina

Manstu Bubba með hár

Manstu þegar fólk hringdi í stað þess að senda skilaboð

Manstu þegar fólk kom óvænt í heimsókn

Manstu?

 

 

Horft um öxl árið 2075

Manstu Guðna forseta

Manstu sokkana hans Guðna forseta

Manstu þegar allir urðu rapparar á Íslandi og Björgvin Halldórsson gaf út jólalag með Herra Hnetusmjör

Manstu Facebook

Manstu Instagram

Manstu þegar fólk þurfti að halda á farsímunum í stað þess að hafa þá ígrædda í heilann

Manstu Metoo byltinguna af því í gamla daga var kynferðislegt ofbeldi þaggað niður

Manstu þegar það þótti merkilegt að kona væri forsætisráðherra

Manstu Gretu Thunberg, auðvitað manstu hana, annars værum við kannski ekki hér í dag

Manstu þegar allir áttu bíla

Manstu flugelda

Manstu Donald Trump, þú mátt sko aldrei í lífinu gleyma honum

Manstu álver

Manstu plastpoka

Manstu þegar fólk gat erft kvóta

Manstu samfélagsmiðlastjörnur

Manstu þegar fólk fór aftur að fara í heimsóknir

Manstu stríðið í Sýrlandi

Manstu hamborgarhrygginn sem var borðaður á jólum

Manstu virka í athugasemdum

Manstu?

 

Tími þýðir breytingar. Þess vegna er tíminn aldrei bara ljúfur og heldur ekki bara sár. Tíminn er ljúfsár. Að lifa er að breytast. Ég stend í þeirri trú að eina leiðin til  að lifa í sátt og í jafnvægi sé að gangast við því að lífið sé breytingum háð. Hinn djúpstæði tilvistarkvíði mannsins býr í óttanum við breytingar, reiðin býr  einnig í óttanum við breytingar og hatrið líka. Óttinn við breytingar er óttinn við dauðann, þegar lífið tekur stakkaskiptum finnst manninum hann færast nær endalokunum. Þess vegna skiptir öllu máli, fyrir allar framfarir í heiminum að maðurinn hætti að vera hræddur, að manneskjan nái sáttum við þá tilhugsun að lífið sé ferðalag, landamæri, tímabelti, breytilegt veðurfar og loks brotthvarf. Allt í lífinu er hverfult, næsta aldna manneskja sem þú lítur augum er staðfesting þess. Allt mun breytast, maðurinn, vísindin, þekkingin, kirkjan, atvinnulífið, menning og listir, tæknin, samgöngur. Í öllum þessum ólgusjó breytinga þar sem stærsta áskorun mannsins er að spyrna ekki við fótum sökum dauðaangistar heldur fremur af réttlætiskennd eða hugsjón gagnvart sköpuninni allri nú og til framtíðar, þá skiptir svo miklu máli að boða trú. Já eftir því sem breytingarnar verða hraðari og stærri, skiptir trú meira máli. Í hinum dýrmæta pistli dagsins úr Galatabréfinu segir:  Þannig hefur lögmálið orðið tyftari okkar þangað til Kristur kom til þess að við réttlættumst af trú. En nú, eftir að trúin er komin, erum við ekki lengur undir tyftara.
Með því að trúa á Krist Jesú eruð þið öll Guðs börn. Þið öll, sem eruð skírð til samfélags við Krist, hafið íklæðst Kristi. Hér er hvorki Gyðingur né annarrar þjóðar maður, þræll né frjáls maður, karl né kona. Þið eruð öll eitt í Kristi Jesú

Tyftunin sem postulinn talar hér um er skömmin sem myndar gjá á milli manna,   hún er ekki bara sársaukafull heldur líka stórhættuleg, skömmin er dauðinn í lifanda lífi, aflið sem eyðir kærleikanum, skemmir mannleg tengsl, að ekki sé nú talað um tengslin sem við þurfum að eiga við okkur sjálf. Skömmin eða tyftunin skapar hinn vanrækta mann sem stöðugt finnur til undan lífinu hvort sem það reynist honum gott eða slæmt, hann getur ekki orðið hamingjusamur fyrr en hann frelsast undan skömminni. Skömmin er fangaklefi hjartans. Skömmin fer ekki í manngreinarálit, spyr ekki um menntun, stétt né stöðu, kyn né kynþátt. Skömmin er uppspretta fíknar, lyga og blekkinga. En taktu eftir að hér er skömm ekki það sama og að skammast sín því öll þurfum við kunna það þegar við hrösum. Skömmin sem hér um ræðir og postulinn kallar tyftun er skortur á kærleikanum sem segir þér að þú sér óhult, óhultur.

Í Kristi Jesú erum við öll eitt, umvafin þeim kærleika sem eyðir skömm. Guð gefi að sá kærleikur stækki á árinu 2020. Já Guð gefi að Jesús fá rými í samfélaginu til að elska úr okkur skömmina.