Fáar lýsingar á trúartrausti hafa haft jafn mikil áhrif á mig og sú sem ég upplifði á dögunum í samtali við uppkomin börn manns sem mér var falið að jarða.
Eitt barna hans fékk að gjöf í æsku bókina Bróðir minn Ljónshjarta sem pabbinn vildi þá endilega fá að lesa og það var einmitt svo lýsandi fyrir hann að staðnæmast við lokasetningu bókarinnar þar sem Snúður kallar á bróður sinn Ljónshjarta og segir „ Já Jónatan ég sé ljósið, ég sé ljósið“ því án þess að hafa um það mörg orð sáði hann trúarvissu í hjarta barnsins með því að vera sjálfur upptekin af einmitt þessari setningu, sem í einfaldleika sínum lýsir svo mikilli von.
Börnin lýstu því svo að faðir þeirra hefði átt náttúrulega og áreynslulausa trú. Hann var ljóðelskur og oftar en ekki skynjuðu börnin trúarsannfæringu föðurins í gegnum ljóðin og textana sem hann unni og kunni vegna … Lesa meira