Skip to content

Author: Hildur Eir Bolladóttir

#meToo og uppeldið

Í #meToo byltingunni hef ég mikið velt fyrir mér ábyrgð minni sem uppalanda tveggja ungra drengja. Drengirnir spegla nefnilega samskipti okkar hjónanna, orðræðuna á heimilinu, hvernig við horfum á hvort annað, ávörpum hvort annað, virðum framlagt hvors annars til þessarar sameiginlegu lífsbaráttu okkar. Þeir skoða hvað pabbi er að horfa á í sjónvarpinu og á netinu, hvernig hann talar almennt um konur, hvort hann hafi helst orð á stórum brjóstum og stinnum rassi eða hvort hann heyri það sem konur eru að segja í fréttum og á opinberum vettvangi og taki það gilt, taki yfirhöfuð á mark á konum. Er pabbi í beyglum yfir því að hlusta á hinn nýja forsætisráðherra flytja áramótaávarp og gerir grín að því hvað hún sé lítil og stelpuleg eða fer hann strax að tala um inntak þess sem hún hefur að segja af því að fyrir honum er algjört aukaatriði hvernig ein valdamesta … Lesa meira

Áramótaheit 2018

Mér finnst fólk mjög fallegt og gott. Þegar maður er nálægt fólki gerast ákveðnir töfrar sem ekki nást í gegnum síma eða tölvu, töfrarnir birtast í augnaráði og svipbrigðum,nærveru, hlýju, krafti, orku, brosi, kímni, gagnkvæmum skilningi með og án orða, rósemd, hrifningu, kærleika, umburðarlyndi gagnvart skoðunum og skringilegheitum, hvatvísi og örlyndi.
Við höfum svo gríðarlega mikla getu til að umgangast allskonar fólk í návígi vegna þess að þegar við erum í sjónlínu og snertingu við manneskjur þá langar okkur til að reynast vel, sýna umburðarlyndi og virðingu. Þá skynjum við lifandi nærveru og af því að við erum tilfinninga og siðferðisverur horfum við ekki svo glatt framhjá tilfinningum og líðan annarra í hinni lifandi nærveru. Við getum leyft okkur að hugsa og segja leiðinlega hluti um fólk sem er fjarri en þegar við hittum það augliti til auglitis þá verðum við ósjálfrátt fyrir áhrifum af mennskunni sem tengir okkur öll … Lesa meira

Og bara ein spurning.

Stundum þarf bara eina spurningu eins og þá sem útvarpsmaðurinn bar fram á Morgunvaktinni á Rás 1 í morgun og til verður heil ræða. Spurningin varðaði það hvernig við gætum tekist á við gráan hversdagsleikann eftir að hafa notið birtu jólanna og hátíðleikans sem umlykur okkur í desembermánuði. Svar mitt við spurningu útvarpsmannsins var í stuttu máli það að jólin ættu í raun að vera grundvöllur hversdagsleikans allan ársins hring. Jesús tjaldaði ekki til einnar nætur hér á jörð þótt hann hefði skamma viðveru í Betlehem forðum. Þess vegna á boðskapur jólanna um frið og kærleika og samkennd að vera undirtónn hvers dags sem við lifum. Ég er stundum spurð að því sem prestur hvort það sé ekki óvenju mikið að gera hjá mér um jól og fylgir þá spurningunni jafnan sá hljómur að það hreinlega hljóti að vera, svar mitt kemur því mörgum á óvart því sannleikurinn er sá … Lesa meira

Bernskan þín og bernskan mín

Þegar ég var lítil stelpa átti ég mitt eftirlætis jólaskraut sem var Betlehem í glansútgáfu. Hrönn heitin móðursystir mín kom með það um miðja síðustu öld alla leið frá Ameríku og gaf fjölskyldunni. Ég man að við upphaf aðventu setti mamma upp nokkra jólasveina sem pabbi hafði föndrað úr efni sem fékkst í verslun sem mig minnir að hafi heitið Kompan og var til húsa hér í Skipagötu á Akureyri. Jólasveinarnir stóður á arinhillunni alla aðventuna eins og upphitunarband fyrir stórhljómsveit en svo var það ekki fyrr en á Þorláksmessu þegar hinn sætkenndi rjúpnailmur blandaðist hátíðartóni Bjarna Þorsteinssonar úr barka föður míns að Betlehem var sett á sinn stað. Fjárhúsið var búið til brúnum tekkvið sem hefur eflaust verið vinsæll í innanhússhönnun um miðbik tuttugustu aldar og inn í það var þeim Maríu og Jósep troðið sem og einu lambi, asna og örsmáu Jesúbarni í jötu. Jósep var klæddur hversdagslegum … Lesa meira

Af hverju að skíra börn?

Í fjölmenningarsamfélagi er eðlilegt að skírnarathöfnum fækki, samfélag okkar er litríkara en áður og ekkert nema gott um það að segja, tækifærum til heimóttarskapar fer sem betur fer fækkandi eftir því sem heimurinn opnast meir og minnkar um leið. Það er engin ástæða til að hafa áhyggjur af afdrifum barna sem ekki eru skírð þau eru jafn elskuð og örugg og hin. Skírnin er gjöf frá Guði sem við höfum bara frjálst val um að þiggja.

Í okkar samfélagi tíðkast að ungbörn séu skírð að ósk foreldranna sem sömuleiðis ákveða hvað þau borða, hverju þau klæðast og hvenær þau fara í svefn. Í mínum huga er skírnin yfirlýsing um að barnið sé nóg í augum Guðs þar sem það hvílir við skírnarlaugina í faðmi ástvina sinna. Að hvítvoðungurinn sem engu hefur áorkað öðru en því að fæðast í heiminn sé eins merkilegur í augum Guðs og öldungurinn sem unnið hefur … Lesa meira

Bækur bjarga mannslífum

Af öllu því góða sem að mér var rétt í uppvexti mínum tel ég að bækur hafi verið með því besta. Foreldrar mínir voru óþreytandi við að finna handa mér bækur til að lesa og oft á tíðum voru það bókmenntir sem óþroskaður hugur minn þurfti nú svolítið að erfiða við að melta. Ég var kannski tíu ára þegar ég las Barn náttúrunnar eftir Halldór Laxness, hann var að vísu ekki nema sjö árum eldri þegar hann skrifaði þá sögu en pabbi gat heldur ekki beðið eftir að ég læsi um hann Bör Börsson sem hann hafði sjálfur hlýtt á í útvarpinu sem drengur ásamt stórum hluta íslenskrar æsku. Ég man að ég féll kylliflöt fyrir Bör og sat með hann í einu skúmaskoti gamla torfbæjarins heima í Laufási og bað til Guðs að engir túristar kæmu nú og trufluðu mig. Hundrað ára einsemd eftir Gabriel Garcia Margues var síðan … Lesa meira

Jesús er oft svo óviðeigandi

Í dag langar mig að ræða um það hvað hann Jesús frá Nasaret er oft vandræðalega óviðeigandi. Eiginlega er hann mest óviðeigandi maður sem ég hef kynnst. Honum datt til dæmis í hug að drekka úr sömu vatnsskjólu og samversk kona, vitandi það að gyðingar og samverjar ættu aldrei undir neinum kringumstæðum að drekka úr sama íláti.

Svo var hann líka ótrúlega óviðeigandi þegar hann leyfði konunni sem var á blæðingum að snerta sig, í stað þess að ávíta hana sem óhreina konu eins og búist var við, þá sagði hann bara „ Dóttir trú þín hefur bjargað þér, far þú í friði ver heil meina þinn“ en konan hafði semsagt haft blóðlát samfleytt í tólf ár líklega vegna þess að það fannst engum viðeigandi að vera eitthvað að koma við hana og lækna.

Svo var hann líka alveg ótrúlega óviðeigandi þegar hann leyfði henni Maríu frá Betaníu að sitja … Lesa meira

Innblástur og hormónaflipp

Ég hef verið svo upptekin af orðinu innblástur undanfarna daga, ástæðuna má rekja til ráðstefnu sem ég sat um liðna helgi þar sem heimspekingur einn færði haldgóð rök fyrir því að þetta hugtak, innblástur, hefði misst gildi sitt í notkun tíðarandans. Heimspekingurinn dró meðal annars fram auglýsingu frá sænska húsgagnrisanum Ikea þar sem stóð “ Ikea innblástur fyrir heimilið?” Með réttu hefði átt að standa “hugmyndir fyrir heimilið” því innblástur er auðvitað ekki eitthvað sem maður verslar líkt og pylsu með öllu, ekki eitthvað sem maður bara sækir sér eftir þörfum. Innblástur er nefnilega svo margbrotið og merkilegt fyrirbæri sem við þurfum að tala um af einlægni og þakklæti, innblástur er ekki einhver neysluvara sem veitir skammtíma sælu eða magafylli og það sem meira er, innblástur kemur þegar honum sjálfum hentar en ekki endilega þegar við sækjumst eftir honum, innblástur er á vissan hátt sjálfstætt fyrirbæri.

Þið kæru fermingarbörn hafið … Lesa meira

Tvær spurningar

Mannleg samskipti eru það mikilvægasta í þessum heimi. Ekki bara fyrir okkur mennina heldur líka náttúruna. Það eru mannleg samskipti sem ákvarða í raun örlög manna, dýra og náttúru. Þegar ég er að tala við krakkana í fermingarfræðslunni ynni ég þau oft eftir því hverjir styrkleikar þeirra séu, sjaldnast ef nokkurn tíma nefna þau mannleg samskipti sem styrkleika eða hæfileika, í stað þess er nám, íþróttir, söngur og dans nefnt til sögunnar og jafnvel eitthvað sem lýtur að útliti eða klæðaburði. Tilgangur spurningar minnar til þeirra er auðvitað að hlusta á svörin en líka að fá tækifæri til að benda þeim á hversu mikilvægt það sé að að vera góður í mannlegum samskiptum, ég geng meira að segja svo langt að segja þeim að ef það sem þau telja helst til styrkleika helst ekki í hendur við hæfni í mannlegum samskiptum þá sé það til lítils. Ég hitti einu sinni … Lesa meira

Þrjár konur

Þrjár konur.

Á dögunum tók ég viðtal við rúmlega sextuga konu sem lýsti fyrir mér þeirri ótrúlegu reynslu að lifa af banaslys. Slysið sem um ræðir varð sumarið 2005 og með henni í bíl voru vinahjón konunnar sem hún hafði þekkt í marga áratugi og þótti afar vænt um. Um leið og hún rifjaði upp daginn örlagaríka þann 9.ágúst árið 2005 fletti ég myndaalbúmi sem geymdi minningar frá ferðalagi þeirra þriggja þar sem þau klifu fjöll og nutu fegurðar íslenskrar náttúru. Á síðustu myndinni í albúminu sátu hjónin um borð í bát og gæddu sér á íspinna, mér sýndist þetta vera ís með súkkulaðihjúp og möndlum alveg eins og ég hefði valið mér, veðrið var greinilega gott þennan dag, sólin skein, þau pírðu augun mót geislum hennar sem spegluðust í vatnsfletinum en yfir þeim var þessi eftirsóknaverði friður sem fylgir því að öðlast lífsfyllingu. Klukkustund síðar voru þau bæði látin. … Lesa meira