Skip to content

Category: Pistlar

17.júní 2016

Nú er hann sautjándi júní tekinn að reskjast,
hendurnar sinaberar
hárið grátt og þunnt,
andlitið markað lifuðu lífi.
Hann man hvar hann stóð þennan dag
fyrir rúmum sjötíu árum
er fáninn var dreginn að hún
og klukkum kirkjunnar hringt
af slíkri áfergju
og frelsisþrá
að kólfurinn titrar enn.
Nú lítur sá gamli stoltur
yfir litríkan hóp
sjálfstæðra afkomenda,
sér samkynhneigða syni
leiðast hönd í hönd
inn kirkjugólfið
með ástarblik í augum,
heyrir þeldökka dóttur tala íslenskt mál
eins og skagfirskur bóndi
í Laufskálarétt.
Forvitinn fylgist hann með jafnöldrum sínum
spila golf
og klífa fjöll
með undrandi barnabörn í eftirdragi.
Hann sér þingmenn í rifnum gallabuxum
og presta í brjóstahöldurum
og heimili sem eru grá og hvít eins og íslenska veðrið
þar glittir í eitt og eitt eilífðar smáblóm
og Jón heitinn í lit.
Hann sér þetta allt
blessaður öldungurinn
og brosir
þar sem hann svífur yfir bænum
á hátíðlegri helíumblöðru… Lesa meira

Óttinn er vonska þessa heims

Þegar ég var nývígður prestur í Laugarneskirkju í Reykjavík var mér boðið í opnuviðtal í víðlesnu dagblaði og sem ungur metnaðarfullur prestur og hálfgerður krakki því var ekki nema 27 ára gömul fór ég í viðtalið og hugsaði með mér að nú myndi eftirspurn eftir starfskröftum mínum og hæfileikum taka umtalsverðan kipp. Þetta var auðvitað áður en ég lærði inn á fjölmiðla og uppgötvaði að samskipti fjölmiðla og viðmælanda eiga með réttu að vera jafningjasamskipti þar sem báðir aðilar kasta á milli sín bolta og grípa eins og þeim einum er lagið. Þú lætur ekki meðhöndla þig í fjölmiðlum frekar en í öðrum samskiptum, þú lætur raunar aldrei meðhöndla þig nema þú sért svæfður í skurðaðgerð þar sem fagfólk er að hamast við að bjarga lífi þínu. Það er í raun enginn munur á prestum og fjölmiðlum þegar kemur að þessum þætti mannlegrar tilveru, prestar meðhöndla ekki fólk, ekki einu … Lesa meira

Við þurfum nýjan forseta

Þá hef ég komist að niðurstöðu samkvæmt brjóstviti mínu og dómgreind sem er auðvitað ekki óskeikul. Það er fullkomlega óeðlilegt að Ólafur Ragnar Grímsson skuli nú bjóða sig aftur fram til forseta eftir að hafa tilkynnt annað í nýársávarpi sínu á fyrsta degi ársins 2016. Það er heldur ekki satt sem sumir segja að þetta sé lýðræðið í hnotskurn að hann megi nú bara bjóða sig fram eins og hver annar og svo sé það þjóðarinnar að velja, upphrópunin “hva er þjóðin svona heimsk, er henni ekki treystandi til að kjósa!” er heldur ekki kjarni málsins, þetta er ekki svona einfalt. Nei íslensk þjóð er ekki heimsk, íslensk þjóð er hins vegar lítil og líður fyrir það þegar kemur að umgengni við völd. Þeir sem segja framboð Ólafs bara einn valkost af mörgum eða lýðræðið í hnotskurn eru sömu aðilar og vita af fenginni reynslu að fámenni hefur tilhneigingu til … Lesa meira

Ég elska fótbolta

Persónulega hef ég engan sérstakan áhuga á fótbolta, ég hef til dæmis aldrei horft á heilan fótboltaleik í sjónvarpinu en ef Ísland er að keppa þá horfi ég stundum á síðustu mínúturnar til þess að láta eins og mér sé ekki sama og reyndar horfði ég á umspilið fyrir EM því þó ég hafi ekki áhuga á fótbolta hef ég samt metnað fyrir mína þjóð. Það fyndna er að fótboltinn hefur umlukið líf mitt frá upphafi, ég á til dæmis eldri bróður sem æfði mark og horfði á enska boltann hvern einasta sunnudag og plataði mig til að spila við sig heima í sveit þegar honum bauðst ekki betri félagsskapur. Þá eignast ég kærasta um tvítugt sem kann varla trúarjátninguna en veit hvað landsliðsmarkvörður Grænhöfðaeyja heitir, hve gamall hann er og hversu mörg skot hann hefur varið frá upphafi ferils síns. Og til að kóróna þetta allt eignast ég svo … Lesa meira

Trúarjátning unglings

Ég var að hlýða fermingarbörnum yfir Postullegu trúarjátninguna í dag sem er satt best að segja svolítið eins og að klæða skírnarbarn í fermingarkyrtil. Unglingar þyrftu kannski að eiga sína eigin trúarjátningu, svona fyrst um sinn.
Kannski eitthvað í ætt við þetta:
Trúarjátning unglings.
Ég trúi á Guð því eftir langa skólaviku kemur helgi og þá fæ ég að sofa út og þegar ég vakna má ég borða ristað brauð með Nutella súkkulaði og horfa á enska boltann, bara af því að það er helgi og þá má gera sér dagamun.
Ég trúi á Guð því hann gaf mönnum vit til að finna upp Playstation, Snapchat og Youtube en líka íþróttir sem hafa fært mér vini og stóra sigra.
Ég trúi á Guð af því að nýi stærðfræðikennarinn minn er svo flinkur að útskýra almenn brot að ég kvíði ekki lengur vorprófunum.
Ég trúi á Guð því þótt mamma og … Lesa meira

Reykjavíkurdætur

Ég hef aldrei heyrt um að Jesús hafi orðið hneykslaður. Samkvæmt guðspjöllunum varð hann reiður, sár og þreyttur, hann grét en var aldrei hneykslaður. Ef maður pælir í því þá er heldur ekkert gagnlegt að hneykslast, skilar engu nema sóun á dýrmætum tíma, það fæðist engin niðurstaða af hneyksluninni. Reiðin getur hins vegar verið gagnleg og jafnvel falleg, sérstaklega þegar hún kviknar af ríkri réttlætiskennd sem er borin uppi af djúpri samkennd. Og grátur er ekkert annað en móðir mannlegra tilfinninga, grátur er meðal annars staðfesting á ást,þakklæti og samúð.
Ég varð vitni að tónlistaratriði Reykjavíkurdætra síðastliðið föstudagskvöld í sjónvarpsþættinum hans Gísla Marteins. Ég viðurkenni að hafa ekki rýnt mikið í efnisleg atriði lagsins en man að ég hugsaði samt á einhverjum tímapunkti að það væri orðið svolítið langt enda var ég að bíða eftir næsta þætti af Barnaby lögreglufulltrúa, ég er nefnilega orðin svolítið miðaldra og farin að meta … Lesa meira

Eurovisionprédikun

Bænin er sögð andardráttur trúarinnar, á sama hátt mætti segja að listsköpun sé súrefni allra samfélaga. Við tölum um að njóta menningar og lista, það er gott og gilt en þó ekki eini tilgangurinn, listin er líka til þess fallin að spegla sálarlíf okkar og hjálpa okkur að koma auga á allt hið sammmannlega í þessum heimi. Listin tjáir vilja til að stuðla að friði þótt hún geri það raunar oft með því að láta ófriðlega, ögra og jafnvel reiðast alveg eins og Jesús, þess vegna var Jesús einmitt bæði frelsari og listamaður, það má jafnvel líta svo á að hann hafi frelsað með list sinni.
Hvaða list okkur finnst góð er síðan allt annar handleggur og eitthvað sem jafn erfitt er að rökræða eins og kannski það að verða ástfanginn af annarri manneskju. Ef þú getur fært alveg köld rök fyrir makavali þínu þá veit ég ekki hvort ég … Lesa meira

Burberrys dúkkur

Skráði mig á samningatækninámskeið sem verður haldið í Háskólanum á Akureyri næstkomandi miðvikudag sem er svo sem ekki í frásögu færandi nema ég sat í erfidrykkju um daginn og tilkynnti öllum við borðið að ég væri að fara á samskiptatækninámskeið og skildi svo ekkert hvers vegna fólk var svona hissa og vandræðalegt á svip fyrr en einn borðfélagi spurði hvort ég væri mikið að lenda í útistöðum við fólk. Nema hvað mismælaröskun virðist vera eitthvað sem hrjáir helst kvenfólk í minni fjölskyldu sem er komið af Matthildi Jónsdóttur í beinan legg, hún er ókrýndur meistari mismælanna, þetta virðist reyndar ágerast í kringum breytingaskeið en því er ekki að heilsa í mínu tilfelli. Um daginn sátum við á kaffihúsi og allt í einu segir mamma með þunga í röddinni ” hann pabbi þinn þoldi aldrei þessar Burberrys dúkkur” litli tískufíkillinn ég spenntist upp við orðið eitt en fattaði um leið að … Lesa meira

List, trú og dauði

Ég er búin að fatta hvers vegna ég finn til svona mikillar samkenndar með listamönnum í umræðunni um listamannalaun, í fyrsta lagi er það vegna þess að í mínum augum er listin hreinlega andardráttur mannlífsins og hins vegar er það vegna þess að það eru talsverð líkindi milli umræðunnar um list og trú og listamenn og þjóðkirkjuna, það er stórkarlastemningin sem hljómar einhvern veginn svona “af hverju að ausa peningum í hindurvitni sem valda börnum bara heilaskaða eða listsköpun sem hver sem er gæti nú framkvæmt, ha! það þarf nú engan meistara til að sletta smá málningu á striga hahahaha, af hverju að fara á tónleika þegar maður getur hangið á kommentakerfinu?“ Í alvörunni, er þetta þjóðarsálin sem við viljum varðveita, þjóðarsálin sem sér ekki gæði í öðru en að draga fisk úr sjó og fara á Þorrablót?
Mér dettur í hug í þessu samhengi að dauðinn sem er nú … Lesa meira

“Hefurðu lesið alla Biblíuna?”

„Hefurðu lesið alla Biblíuna?“ Er ein algengasta spurning sem ég hef fengið síðan ég hóf minn prestskap. Á fyrstu metrunum var svar mitt nokkuð loðið „ja svona næstum því“ en í dag er það mjög afdráttarlaust og satt„nei og hef heldur ekki hugsað mér það.“ Að lesa alla Biblíuna bara til þess að geta sagst hafa gert það er eins og að borða sig saddan í fjórtán fermingarveislum án þess rauninni að langa það. Þá er líka best að upplýsa að samlíkingin er ekki alveg úr lausu lofti gripin því undirrituð gerði þetta einmitt á barnsaldri, ekki vegna þess að hún væri svo svöng heldur vegna þess að hún var ekki búin að hugsa gjörninginn til enda og líka vegna þess að pabbi hennar var prestur í litlu samfélagi og þeim því boðið í allar þessar veislur.
Biblían er fjölmenningarsamfélag, hún býður ekki upp á ein algild siðalögmál frekar en … Lesa meira